Category:Narrow gauge museum train in Sofia

Български: Централна гара София, теснолинеен влак (парен локомотив и вагон) на релси със семафор в централната зала (чакалнята)

Локомотив тип (0-4-0) № 479 (60). Междурелсие 600 мм. Произведен в Henschel (Cassel) с фабричен № 16012 през 1918 г. Работи с наситена пара. Максимално работно налягане на парате в котела – 15 кгс/см². Система на парната машина – Zwilling. Брой и диаметър на цилиндрите – 2 × 240 мм. Ход на буталата – 240 мм. Диаметър на колоосите – 600 мм. Маса с пълни експлоатационни запаси – 13,7 тона. Най-малък радиус за вписване – 20 м. Най-голяма допустима скорост – 20 км/ч. След замяна на последната теснопътна линия Генерал Тодоров – Петрич с нормална през 1969 г. е изложен в Радомир, където е била първата гара на теснолинейката по долината на р. Струма през 1918 г. Предаден е на Железопътния музей със съгласието на община Радомир през 2000 г. Възстановен е в автентичния му вид като музеен експонат в Локомотивното депо в София през 2001 г.

Пътнически вагон С (4) (60) № 105. Произведен в Smoschewer (Breslau) през 1925 г. Вътрешното обзавеждане е III клас, броят на местата за сядане – 22. Отопление – печка с твърдо гориво. WC възел. Собствена маса – 5,7 тона. Предоставен е на Железопътния музей от Железопътния район в Дупница и е въстановен като музеен експонат във Вагонното депо в Червен бряг през 2001 г.

Релси тип ЧБР. Собствена маса на линеен метър – 19,92 кг/м. Използвани са за първи път в България по теснолинейката с междурелсие 760 мм от Червен Бряг до Оряхово. Такива релси са положени в участъка Рила – Рилски манастир (междурелсие 600 мм), закрит през 1960 г.

Семафор локомотивен еднокрилен експлоатиран на гара Черна Места по железопътна линия № 16 Септември – Добринище от 1947 до 2008 г. Възстановен е от колектив на секция "Сигнализация и телекомуникации" в Пловдив през септември 2009 г.

Deutsch: Sofia, Hauptbahnhof; Bahnhofshalle mit ausgestellter Lokomotive von Henschel & Sohn

Lokomotive, Brigadelokomotive, die Maschinen wurden für die Heeresfeldbahnen zwischen 1905 und 1918 gebaut. Achsfolge Dn2t (0-4-0) Nr. 479 (60). Spurweite 600 mm. Gebaut 1918 von Henschel (Cassel) unter der Fabriknummer 16012. Nassdampflokomotive mit einfacher Dampfdehnung, maximaler Kesseldruck 15 kp/cm². Anzahl und Durchmesser der Zylinder: 2 × 240 mm. Kolbenhub: 240 mm. Laufkreisdurchmesser 600 mm. Gewicht mit vollen Betriebsvorräten: 13,7 t. Minimaler Bogenradius: 20 m. Höchstzulässige Geschwindigkeit: 20 km/h. Die Brigadelokomotiven wurden für besseren Bogenlauf mit Klien-Lindner-Hohlachsen geliefert, wegen des Wartungsaufwandes und schlechter Laufeigenschaften wurden sie später durch Regelradsätze ersetzt. Nach dem Umbau der letzten Schmalspurstrecke von General Todorov nach Petritsch auf Regelspur im Jahre 1969 wurde die Lokomotive in der Stadt Radomir ausgestellt, wo sich 1918 der erste Bahnhof der Schmalspurlinie durch das Struma-Tal befand. 2000 wurde sie mit dem freundlichen Einverständnis der Gemeinde Radomir dem Eisenbahnmuseum übergeben. Die Lokomotive wurde 2001 als Museumsexponat im Bahnbetriebslokomotivwerk Sofia originalgetreu aufgearbeitet.

Reisezugwagen C (4) (60) 105: Gebaut 1925 von Smoschewer (Breslau). Innenausstattung: 3. Klasse. Anzahl der Sitzplätze: 22. Heizung: Heizofen mit Kohle. WC-Kabine. Eigengewicht: 5,7 t. Der Wagen wurde vom Eisenbahnbezirk Dupnitza dem Eisenbahnmuseum zur Verfügung gestellt und 2001 als Museusmexponat im Bahnbetriebswagenwerk Tschwerwen Brjag aufgearbeitet.

Schienen: Typ 19,9 kg/m, Eigenmasse: 19,91 kg/m.

Schienen dieses Typs wurden zum ersten Mal in Bulgarien für den Bau der Schmalspurstrecke mit Spurweite 760 mm von Tscherwen Brjag nach Orjachovo eingesetzt. Solche Schienen wurden auch auf der Eisenbahnstrecke Rila – Rilski Manastir (Rilakloster) mit der Spurweite 600 mm verlegt. Diese Strecke wurde 1960 stillgelegt.

Subcategories

This category has the following 2 subcategories, out of 2 total.