Al aan het begin van de ontdekkingsreizen door Afrika in het begin van de 17e eeuw is notie gemaakt van het gebruik van graffiguren van aardewerk en klei in Ghana.

Binnen de Ghanese Akan-cultuur zijn er volle, ronde hoofden, afkomstig van de Fante, en platte hoofden als onderhavig exemplaar, vermoedelijk afkomstig van de Kwahu. Dit platte hoofd komt overeen met Akan schoonheidsidealen. Er zijn ook hele figuren met een groot hoofd, zoals vaak in Afrikaanse beeldende kunst.

Beide typen grafhoofden fungeren als gedenkteken. De hoofden zijn oud en werden vermoedelijk vervaardigd door vrouwen. Ze speelden een rol in de begrafenisceremonie en vormden een royaal afscheid van de overledene. Grafhoofden waren voorbehouden aan koninklijke families, terwijl gewone burgers gedecoreerde potten als gedenkteken kregen.

Keramische figuren en hoofden tijdens staatsbegrafenissen werden rijkelijk gekleed en op stoelen neergezet met representaties van hun staf, die hen zou vergezellen naar het hiernamaals om hen daar te dienen. Deze beelden werden naar een plein gedragen in grote schalen, onder grote parasols, waar men als groep afscheid van hen kon nemen (zie foto 265 in Cole and Ross, 1977:123).

De aandacht die de grafhoofden krijgen na hun plaatsing op of bij het graf varieert. Soms worden herdenkingsdiensten gehouden, het hoofd opnieuw geschilderd en offers aangeboden. Sommige worden in speciale ruimtes bewaard, maar de meeste worden nabij begraafplaatsen neergezet.

De hoofden zouden feitelijke portretten zijn van de overledene. Ware representaties zijn het echter niet, hun persoon wordt weergegeven d.m.v. enkele typische kenmerken, zoals haarstijl en scarificaties.

(Cole and Ross, 1977:122-127).