Nederlands: Deze natuurlijke hoorn van messing bestaat uit drie in elkaar schuivende delen, en wordt toppelings geblazen. Het geluid wordt geproduceerd door de vibraties van de lippen van de speler.

De hoorn (nafir) wordt vooral geassocieerd met de islamitische vastenmaand Ramadan. In Marokko wordt traditioneel het onderbreken van de vastendag (al-iftar) precies na het vijfde en laatste gebed bij zonsondergang, door het blazen op de hoorn aangekondigd. Op dezelfde wijze worden de mensen 's ochtends vroeg weer wakker gemaakt voor de sahoer-maaltijd, de laatste maaltijd voor zonsopgang. De speler (neffar) trekt elke avond gedurende Ramadan door de wijk met zijn hoorn. Zijn dienst wordt pas aan het eind van de maand beloond met de zakat-al-iftar, een liefdadigheidsgave bij het einde van de vastenmaand Ramadan.

Dit gebruik vindt men alleen in de stad, en vooral in de oude gedeelte (de medina) en de volkswijken. Op het platteland bestaat het gebruik niet.

De functie van dit instrument houdt niet op bij deze rituele handeling. Het wordt ook als muziekinstrument bespeeld door diverse volksmuziekgroepen, zoals bijvoorbeeld de Daqqa Marrakshiyya uit Marrakech, of tijdens gemeenschaps- en privéfeesten, zoals bruiloften en besnijdenissen.