Nederlands: Schaal. Het motief is een kotomisi ten halve lijve, in heldere gewaden, en met de tekst "Schets uit Suriname".

Hoewel ook mannen kalebassen decoreren, blijven ze altijd in bezit van vrouwen. Het is vaak moeilijk te bepalen wie de makers zijn geweest van kalebassen, aangezien de Indianen, Afro-Surinamers van de kust en Marrons ze soortgelijk bewerken. Volgens Price & Price echter is wel bekend dat Marrons al vanaf hun eerste jaren in de binnenlanden van Suriname aan kalebasbewerking doen (1980:154). Door intra-culturele handel waren kalebassen van verschillende makers in al deze groepen aanwezig. Volgens bronnen van Price & Price maken Indianen tegenwoordig geen kalebassen meer, en zijn die exemplaren die zij bezitten het resultaat van de handel met Bosnegers (idem). In de tweede helft van de 19e eeuw begonnen ook mannen kalebassen te decoreren, zij het aan de buitenkant. In dezelfde tijd werden kalebassen een uiting van contact tussen Marrons en anderen. Niet-Surinaamse motieven als hartjes, scenes uit het dagelijks leven en bloemslingers werden gebruikt. Zulke exemplaren worden toegedicht aan ex-plantageslaven in de kustgebieden en tonen geen artistieke of technische gelijkenis met hedendaagse Marron kalebasbewerking (Price & Price, 1980:156).

Er bestaan ook vele kalebassen, waarop schilderingen zijn aangebracht in stijl van de kustbewoners aan de ene kant, en traditionele motieven aan de andere kant. Zulke bi-culturele artefacten waren vaak het resultaat van samenwerking tussen twee verschillende culturen.. Beschilderde kalebasschaal