Mill Island in Bydgoszcz

Mill Island in Bydgoszcz
Polski: Wyspa Młyńska w Bydgoszczy
English: Mill Island in Bydgoszcz, Poland, Kuyavian-Pomeranian Voivodeship

Galeria przedstawia Wyspę Młyńską w Bydgoszczy, uwzględniając nabrzeża, budynki, ciągi kamienic (Wenecja Bydgoska), urządzenia hydrotechniczne, zieleń.

Skylines – Panoramy edit

Widok na Wyspę z tarasu Opery Nova
Widok z amfiteatru opery na kładkę zakochanych, katedrę i Biały Spichlerz
Widok z bulwaru Brdy na północne nabrzeże Wyspy Młyńskiej
Widok na amfiteatru na łąkę rekreacyjną i Międzywodzie
Międzywodzie, w tle młyny Rothera
Obiekty Muzeum Okręgowego nad Międzywodziem
Młynówka
Wenecja Bydgoska, część południowo-zachodnia
Wenecja Bydgoska, część wschodnia
Wenecja Bydgoska, część zachodnia ze Starą Farbiarnią
Okolica Karczmy Młyńskiej
Młynówka w pobliżu mostu Młyńskiego
Kładka nad Młynówką
Zakole Brdy
Widok z Wyspy na Operę Nova
Widok z tarasu przystani Bydgoszcz
Przystań Bydgoszcz
Łąka rekreacyjna
Widok z mostów Solidarności
Między spichrzem, a operą

Cieki i nabrzeża edit

Nabrzeża Brdy edit

Umocnione nabrzeża północnej części Wyspy naprzeciw zakola Brdy z widokiem na Operę Nova.

Młynówka edit

Odnoga rzeki Brdy opływająca Wyspę Młyńską w Bydgoszczy. Rozpoczyna się nieopodal śluzy Miejskiej, kończy w jazie Farnym. Jest pierwotnym korytem rzeki Brdy. Wzdłuż jej prawego brzegu rozlokował się ciąg kamienic zwany Wenecją Bydgoską.

Kaskada Międzywodzie edit

Historyczny ciek wodny we wschodniej części Wyspy, oddzielający centralną część Wyspy od części wschodniej, mieszczącej mennicę bydgoską (1594-1688). Zasypany po II wojnie światowej, został odtworzony w 2007 r. w formie kaskady wodnej.

Kanał zbożowy edit

Ciek wodny w XIX w. łączący Brdę z Młynówką z jazem, na którym założono koła wodne napędzające młyn. Od połowy XX w. stanowi zatokę Brdy oddzielającą młyny Rothera od przystani Bydgoszcz.

Bulwar wenecki edit

Aleja spacerowa na prawym brzegu Młynówki prowadząca wzdłuż Wenecji Bydgoskiej, urządzona w 2001 roku.

Plaża edit

Urządzono ją w pobliżu nabrzeża Brdy w 2008 r. Piasek przywieziono z nadbałtyckich plaż w Międzyzdrojach.

Bulwar im. Gabriela Narutowicza edit

Nabrzeże Brdy leżące naprzeciw Wyspy Młyńskiej, stanowiące punkt widokowy.

Urządzenia hydrotechniczne edit

Śluza Miejska edit

Śluza wodna na Brdzie położona poza obszarem Wyspy, lecz istotna ze względu na podpiętrzenie poziomu rzeki o ponad 3 m. Rozdziela nurt Brdy na kanał główny oraz Młynówkę (koryto naturalne), opływającą Wyspę Młyńską.

Jaz Farny edit

Jaz położony przy katedrze bydgoskiej, przepuszczający wodę z Młynówki do Brdy, przy różnicy poziomów wody 3,36 m. W latach 90. XX w. wykorzystywany do zawodów w kajakarstwie górskim.

Jaz Ulgowy edit

Jaz przepuszczający wodę z Młynówki do Brdy, regulujący spad wody w zależności od poziomu wody w rzece.

Przepławka dla ryb edit

Urządzenie hydrotechniczne zlokalizowane w pobliżu przystani Bydgoszcz, umożliwiające przemieszczanie się z Młynówki do Brdy rybom i innym zwierzętom wodnym, z pominięciem śluz i jazów.

Budynki edit

Biały Spichlerz edit

Jest zlokalizowany we wschodniej części Wyspy Młyńskiej (tzw Wyspie Menniczej). Został zbudowany w latach 90. XVIII w. i aż do 1974 r. pełnił funkcję magazynu zbożowego. Od lat 80. XX w. mieści się w nim dział historii Muzeum Okręgowego im. Leona Wyczółkowskiego. W latach 2006-2008 budynek został gruntownie odnowiony w ramach programu Renowacja obiektów dziedzictwa kulturowego na Wyspie Młyńskiej. Umieszczono w nim zbiory archeologiczne. Budynek posiada gotycką piwnicę zachowaną z XV wieku, o krzyżowym sklepieniu, wspartym na masywnych ceglanych filarach.

Czerwony Spichlerz edit

Jest to dawny Młyn Camphausena z 1861 r., położony nad Międzywodziem w obrębie Wyspy Młyńskiej. Do Czerwonego Spichrza przylegał niegdyś budynek mieszczący koła wodne napędzające młyn, a w 1917 r. wybudowano dodatkowo elektrownię wodną. Do budynku przylega tzw. Dom Młynarza. W 1975 r. spichlerz został przeznaczony dla potrzeb Muzeum Okręgowego. W latach 2006-2008 został gruntownie odnowiony w ramach programu Renowacja obiektów dziedzictwa kulturowego na Wyspie Młyńskiej. Od 2009 r. mieści się w nim Galeria Sztuki Nowoczesnej.

Karczma Młyńska edit

Budynek usytuowany na Wyspie Młyńskiej na nabrzeżu Młynówki. Został zbudowany około 1835 roku. Po remoncie w latach 90. XX wieku mieści się tu restauracja „Karczma Młyńska”.

Młyny Rothera edit

Budynki zwane były od 1850 r. młynami Rothera. Mieściły się w nich m.in.: obiekty produkcyjne, kotłownia i maszynownia z kominem, spichlerz mączny, przepompownia oraz koła wodne. Po II wojnie światowej obiekty należały do Państwowego Przedsiębiorstwa Zbożowo-Młynarskiego. Jeszcze w latach 60., 70. i 80. XX w. transport zboża do młynów Rothera odbywał się drogą wodną. Od końca lat 90. XX w. podejmowano próby przebudowy młynów na cele komercyjne. W 2013 r. budynki nabyło miasto Bydgoszcz.

Europejskie Centrum Pieniądza edit

Budynek wzniesiony w XVII w., przebudowany w 1786 r. i na przełomie wieków XIX-XX na mieszkania dla urzędników młyna. Od 2008 r. użytkowany przez Muzeum Okręgowe im. Leona Wyczółkowskiego, jako Muzeum Pieniądza. Eksponuje się tu szczególnie materiały dotyczące mennicy bydgoskiej (XVII w.)

Centrum Pracy i Przedsiębiorczości edit

Dom zbudowany dla administracji młynów, przebudowany na przełomie wieków XIX-XX. Od 18 lutego 2008 r. użytkowany przez bydgoskie Centrum Pracy i Przedsiębiorczości.

Dom Leona Wyczółkowskiego edit

Wzniesiony jako budynek mieszkalny dla urzędników młyna. Od 1975 r. użytkowany przez Muzeum Okręgowe im. Leona Wyczółkowskiego (Dział Numizmatyki, Dział Grafiki, Dział Inwentaryzacji, Pracownia Konserwacji, Pracownia Fotograficzna i Plastyczna). W 1994 r. przekazany muzeum na własność. Od 2009 r. urządzono w nim Muzeum Leona Wyczółkowskiego ze stylizowanymi wnętrzami z epoki.

Dom Młynarza edit

Dom zbudowany jako mieszkanie pracowników młyna. Od 1979 r. użytkowany przez Muzeum Okręgowe im. Leona Wyczółkowskiego (Dział Etnografii i Dział Oświatowy, a od 1992 r. Dział Archeologii). W 1997 r. przekazany został muzeum na własność. Od 2008 r. mieści Centrum Informacji Muzealnej.

Przystań Bydgoszcz edit

Kompleks zbudowany w 2012 roku, mieszczący hotel z 22 miejscami, salę gastronomiczną, część biurowo-administracyjną oraz część sportową z salą treningową, magazynem dla 16 łodzi wiosłowych, 5 motorowych oraz 80 kajaków, warsztatem naprawczym, szatniami, sauną, gabinetem masażu oraz salą dydaktyczną. Nabrzeże Brdy od mostów Solidarności do jazu ulgowego mieści pomost spacerowy oraz cumowniczy dla 12 jachtów.

Elektrownia wodna Kujawska edit

Zlokalizowana w pobliżu jazu farnego. Stoi na fundamentach pierwszego młyna królewskiego z końca XIV w. Turbinownia została zbudowana dla potrzeb elektrowni wodnej wykorzystującej spadek rzeki Młynówki.

Wenecja Bydgoska edit

Malowniczy zespół kamienic zbudowanych nad rzeką Młynówką.Ww 2001 r. przy rzece wybudowano kamienny bulwar, zaś z drugiej strony rzeki aleję spacerową. Kamienice Wenecji Bydgoskiej wzniesiono w latach 1870-1900. Niektóre z nich są w złym stanie technicznym, inne odremontowane – mieszczą biura, kluby, kawiarnie, winiarnie, a także bydgoską warzelnię piwa. W części zachodniej znajdują się obiekty poprzemysłowe.

Kamienice edit

Stara Farbiarnia edit

Chemiczna pralnia i farbiarnia Wilhelma Koppa, wzniesiona w 1883 r., użytkowana do lat 90. XX w., przewidywana do przebudowy na hotel sieci Hilton.

Stara Rafineria edit

Wzniesione w końcu XIX w. zabudowania przemysłowe: tartaku, łaźni i rafinerii spirytusu C. A. Franke.

Mosty edit

Most Młyński edit

Most drogowy nad Młynówką we wschodniej części Wyspy umożliwiający dojazd od Starego Rynku.

Mosty Solidarności edit

Trzypasmowy most drogowo-tramwajowy nad Brdą i Młynówką w północnej części wyspy.

Kładka zakochanych edit

Mostek dla pieszych nad Brdą. Umożliwia przejście z wyspy do Opery Nova i bulwarów nad Brdą. Powstał na miejscu dawnego mostu Magazynowego, który niegdyś łączył wyspę ze spichrzami królewskimi (1780-1945) w zakolu Brdy.

Kładka Wenecji Bydgoskiej edit

Mostek dla pieszych nad Młynówką. Umożliwia dojście przesmykiem między kamienicami do ul. Długiej.

Kładka im. Krzysztofa Klenczona edit

Mostek dla pieszych nad Młynówką. Umożliwia przejście z Wyspy na dawne przedmieście Poznańskie do ul. Świętej Trójcy i Czartoryskiego.

Natura, zieleń, elementy małej architektury edit

Wyspa Młyńska jest oazą zieleni w centrum Bydgoszczy. W czasach średniowiecza był to teren zalewowy porośnięty roślinnością łęgową. Później do naturalnej roślinności dodawano sztucznie posadzone drzewa, wzdłuż wytyczonych alei.

Łąka rekreacyjna edit

Położona w centrum Wyspy, służy rekreacji i imprezom masowym.

Aleje drzew edit

W 1867 r. groblę łączącą ul. Focha z młynami Rothera obsadzono po stronie zachodniej (od strony Młynówki) szpalerem klonów, lip i wierzb. W 1890 r. na grobli urządzono aleję spacerową obsadzoną szpalerem 16 kasztanowców i 17 lip. Większość z tych drzew przetrwała do dnia dzisiejszego. Druga aleja kasztanowa przetrwała na wschodzie wyspy (od Białego Spichrza do mostku na Młynówce). Trzymetrowej szerokości aleja pochodzi z połowy XIX wieku, a do dzisiaj przetrwało 16 drzew kasztanowca białego.

Pomnik 18. południka edit

Stoi naprzeciw Białego Spichrza i upamiętnia 18. południk długości geograficznej wschodniej, który przechodzi przez Stary Rynek w Bydgoszczy.

Plac zabaw edit

Magiczne krzesło edit

Rekwizyt z filmu Andrzeja Maleszki „Magiczne drzewo” (2008), w którym jedna z kamienic Wenecji Bydgoskiej stanowi mieszkanie bohaterów filmu. W filmie tym zastosowano bogate efekty specjalne, których tło stanowi m.in. Wyspa Młyńska i Stare Miasto w Bydgoszczy.

Wydarzenia edit