Постапки: 1. Две плочи со хранлив агар се делат наполу со маркер. Половинките се означуваат како: контрола, 5 секунди, 30 секунди и 3 минути. Исто така, се обележува кој микроорганизам ќе се тестира и со кој дезинфектант. Третата плоча се означува со “сапун и вода“.

2. Едно стерилно стаклено стапче се става во културата со E.coli и B.subtilis, и се држи 3 минути внатре.

3. По 3 минути, стапчето се става во првата епрувета со стерилна вода.

4. Стапчето се вади од епруветата и се поминува со него по делот од плочата, означен како „контрола“.

5.Се ставаат други 2 стерилни стаклени стапчиња во културата со E.coli и B.subtilis, и се оставаат 3 минути. Потоа, се ставаат во епрувета со дезинфектант, за време од 5 секунди. Се вадат од дезинфектантот и се потопуваат во различни епрувети со стерилна вода. Се вадат стапчињата од епруветата и со нив се поминува по делот од плочата, означен како „5 секунди“.

6. Се повторува чекорот 5, со таа разлика што стапчињата во епруветата со дезинфектант се чуваат 30 секунди. Се повторува чекорот 5, со таа разлика што, стапчињата со епруветата со дезинфектант се чуваат 3 минути.

7. Се повторува чекорот 5, со таа разлика што, стапчињата се ставаат во епрувета со детергент. Потоа, со стапчињата се поминува делот од плочата, означен како „сапун и вода“.

8. Плочите се инкубираат на 37°C, за време од 24 часа.

РЕЗУЛТАТ: Растот на микроорганизмите се намалува, со зголемување на времето на нанесување на соодветниот дезинфектант.

Постојат два начина на антимикробно дејствување на дезинфектантите и антисептиците:

1. Тие ги уништуваат липидите и/или протеините од семипермеабилната цитоплазматична мем-брана на микроорганизмите, со што истекува целата содржина на клетката.

2. Ги денатурираат микробните ензими и другите протеини, обично, со раскинување на водородните и дисулфидните врски, кои на протеините им даваат тридимензионален облик. На овој начин се блокира метаболизмот.