Постапки за подготовка на нативен препарат од Penicillium sp. и Aspergillus niger:

1. Sо помош на стерилна игла се зема мал дел од колонијата, и тоа од делот каде што дошло до образување на конидиофори и до правење на спори.

2. Врз материјалот се додава капка лактофуксин.

3. Потоа, внимателно се става покровно стакленце (под агол од 45 степени во однос на површината на предметното стакленце).

4. По положувањето на покровното стакленце, вишокот течност околу него се отстранува со филтер хартија.

5. Препаратот се набљудува, започнувајќи со објектив со најмало зголемување, за да се лоцира положбата на материјалот на предметното стакленце. Откако ќе се одбере најзгодно место за набљудување, се набљудува морфологијата на спороносните структури, под објектив со зголемување 40х.

РЕЗУЛТАТ: На микроскопскиот препарат, главна одлика на Penicillium sp. се т.н. Penicilli-карактеристични метличести формации, кои на своите врвови завршуваат со специјални клетки-фиалидии. Овие клетки продуцираат зелено- сино обоени конидии, распоредени во синџири. Фиалидиите може да се поткрепени директно на прачката, или меѓу нив и прачката да се наоѓаат една, две, или поретко три потпорни клетки, наречени метули, рамули и рами, при што последните продолжуваат во прачки. Фиалидиите имаат мазни ѕидови и кра-ток, прав врат, а можат да бидат во форма на шише или ампула. Пеницилите, заедно со прачката која ги носи истите, го сочинуваат конидиофорот, односно спороносната структура. Вегетативното тело на Aspergillus niger има иста градба како и онаа нa Penicillium. Конидиофорот се состои од прачка и Aspergilum. Прачката обично е несептирана, т.е. се состои од една единствена клетка и може да по-текнува од хифите на супстратниот или воздушниот мицелиум. на местото каде што е прикрепена за мицелиумот, прачката е извиена во облик на буквата Г или Т. Овој дел од прачката се нарекува "стопална клетка". Во горниот дел таа се проширува во меуреста творба-везикула, на чија површина се распоредени т.н. конидиогени клетки, или фиалидии, кои на својот врв образуваат спори. Овие спори долго време по створувањето остануваат прикрепени едни со други, образувајќи на тој начин синџири кај кои врвната спора е и најстара. Фиалидиите може да бидат распоредени во еден или два реда, според што аспергиллумот се дели на моносератен и бисер-атен редоследно. Кај одредени видови аспергилумите се од мешан тип т.е. содржат моно-сератни и бисератни конидиогени клетки на иста везикула.