Polski: Kwatera Wojenna żołnierzy 1 Morskiego Pułku Strzelców z Wejherowa poległych w obronie Polski w wojnie obronnej 1939 r.

Pułk ten wchodził w skład zgrupowania Lądowej Obrony Wybrzeża mającego za zadanie osłonę od strony lądu miasta Gdyni i baz Marynarki Wojennej na Oksywiu i Helu. Siły zgrupowania stanowiło około 15400 żołnierzy Polskich wraz z 2000 ochotnikami z Gdyni, 500 junakami, 300 zwolnionymi więźniami, 120 harcerzami. Naprzeciwko nich stanęło ponad 40 tysięcy żołnierzy Niemieckich dysponujących bronią pancerną, wspieranych przez okręty Kriegsmarine i samoloty Luftwaffe. Siły polskie już w pierwszych dniach wojny zostały odcięte od reszty kraju i były zdane tylko na siebie. Do 9 września walczyli na wysuniętych pozycjach stopniowo wycofując się na Kępę Oksywską gdzie trwali do 19 września walcząc do końca, nie poddając się, byli brani do niewoli z bronią w ręku albo ginęli. 1 MPS wyruszył na front w składzie 1840 osób, w ciągłych walkach toczonych w dzień i w nocy rozbite oddziały były odtwarzane, uzupełniane i kierowane do kolejnych bojów. Straty wyniosły 279 poległych i 575 rannych - około 49% stanu wyjściowego. Większość poległych z 1 MPS spoczywa na gdyńskich cmentarzach - w Redłowie i Witominie. Dalsze kwatery wojenne liczące po kilkudziesięciu lub kilkunastu poległych rozsiane są po całym obszarze walk: w Wejherowie, Redzie, Rumi, Kosakowie, na Oksywiu i wielu innych miejscach. Tutaj, w Białej, leży 28 żołnierzy 1 Morskiego Pułku Strzelców z Wejherowa i 1 osoba cywilna poległych 7 i 8 września w zażartych walkach po przełamaniu przez Niemców polskiej obrony i dostaniu się na nieumocnione zaplecze. Zebrał ich z pola walki i pochował leśniczy Augustyn Dopke.

Cmentarz położony w lesie, w niewielkiej odległości od DW224, odnowiony kilka lat temu. W pobliżu parking z ławkami i stolikami. Dojazd gruntową drogą oznaczoną znakiem z symbolem miejsca walki i męczeństwa.