Fotografia przedstawia budynek Towarzystwa Kredytowego Miejskiego mieszczący się przy ulicy Pomorskiej 19/21. Towarzystwo Kredytowe Miejskie powstało w 1872 roku w celu umożliwiania potencjalnym inwestorom zaciągania pożyczek pod zastaw hipoteczny. Była to druga tego typu placówka (po warszawskiej) na terenie Królestwa Polskiego. Przez wiele lat funkcję prezesa pełnił były prezydent Łodzi Andrzej Rosicki. W 1878 roku zorganizowano zamknięty konkurs na projekt gmachu, który wygrał łódzki architekt Hilary Majewski. Wybudowany w stylu dojrzałego renesansu włoskiego w latach 1878-1881 budynek został założony na planie litery "T". Składa się na niego dwupiętrowa bryła centralna ujęta niższymi ryzalitami bocznymi. Główne wejście poprzedza niewielki portyk wsparty na dwóch kolumnach, pod którymi usytuowano podjazd (później zlikwidowany). Centralna bryła została zwieńczona trójkątnym frontem wypełnionym reliefem z dewizą Viribus Unitis (wspólnymi siłami), która wyrażała ideę Towarzystwa. Przed frontonem znajdował się zegar (już nie istniejący) zaś ponad nimi umieszczono alegoryczne rzeźby kobiet. Wnętrza otrzymały bogaty renesansowy wystrój, z którego w niemal niezmienionym stanie zachowały się: reprezentacyjny westybul, sala operacyjna, klatka schodowa, skarbiec czy bogato dekorowana sala posiedzeń. Pierwsze zniszczenia obiektu zostały dokonane w momencie przejęcia go przez sztab Armii Radzieckiej w 1945 roku. W 1949 roku jego użytkownikiem została Akademia Medyczna, która umieściła w nim Instytut Stomatologii. Od 1996 roku obiekt stanowi własność prywatną. Ulica przy której znajduje się budynek w momencie jego budowy nazywała się ulicą Średnią, a w 1920 roku na pamiątkę zaślubin z morzem została przemianowana na Pomorską. W czasach PRL-u nosiła imię działacza robotniczego Marcelego Nowotki, by w 1990 roku powrócić do przedwojennej nazwy. Jest to najdłuższa ulica miasta, biegnie przez ponad 11 kilometrów.

Fotografia pochodzi z wydanego w 1896 roku albumu Bronisława Wilkoszewskiego „Widoki m. Łodzi”. Saryusz Bronisław Paweł Wilkoszewski (1847-1901), zwany "łódzkim Canaletto" był mistrzem fotografii ilustracyjnej. Udokumentował zabudowę Łodzi z końca XIX wieku przede wszystkim wille, fabryki, budynki użyteczności publicznej, obiekty sakralne, ulicę Piotrkowską. Jego zakład fotograficzny znajdował się w willi "Trianon" w Pasażu Meyera 5 (obecnie ulica Moniuszki).