Fotografia Ignacego Płażewskiego przedstawiająca widok na Plac Zwycięstwa od strony ulicy Targowej, w tle dawne domy familijne zakładów Karola Scheiblera. Teren Wodnego Rynku (ob. plac Zwycięstwa) został wytyczony w latach 40. XIX wieku wraz z wyznaczeniem nowej części miasta zwanej Nową Dzielnicą. Jako przestrzeń centralna mieścił się wzdłuż ulicy Głównej przechodzącej w Trakt Rokiciński (obecnie al. Marszałka J. Piłsudskiego). Wschodnią granicą Wodnego Rynku była ulica Przędzalniana, zachodnią zaś Nowo-Targowa (ob. Targowa). W części południowo-wschodniej powstał park miejski, początkowo zwany Ogrodem Angielskim (ob. Park Źródliska). Pełnił on nie tylko funkcje handlowe, ale i rozrywkowe (był wykorzystywany do rozstawiania wesołych miasteczek i cyrków). Jego znaczenie wzrosło, kiedy Karol Scheibler wybudował w jego pobliżu fabrykę oraz własną rezydencję (pałac). Widoczne w tle domy robotnicze (famuły) powstały w latach 1865-1868 wg projektu pierwszego architekta miejskiego Jana Bojankowskiego. W famułach tych mieszkali robotnicy zatrudnieni w fabryce Karola Scheiblera. Stanęły one szeregowo na północnej pierzei placu. Piętrowe domy, pozbawione dekoracji architektonicznej, posiadały użytkowe poddasze oraz jednoizbowe mieszkania. W latach późniejszych nastąpiła ich modyfikacja – podwyższono kondygnację poddasza. Taki układ połączenia zabudowań mieszkalnych z fabrycznymi w jednej przestrzeni stanowił prototyp dla późniejszych zabudowań przemysłowo-mieszkalnych w Łodzi.

Na fotografii widać grupę ludzi stojącą przy kiosku, w którym prawdopodobnie sprzedawana była oranżada. Widać również przystanek tramwajowy znajdujący się na brukowanej ulicy Głównej (ob. al. Marszałka Józefa Piłsudskiego).