Fotografia Ignacego Płażewskiego na której znajduje się wieżowiec przy ulicy Tuwima 22/26. Na pierwszym planie fragment wejścia do Kościoła pw. Podwyższenia Świętego Krzyża na ulicy Sienkiewicza. Widoczny 13-sto piętrowy wieżowiec powstał w 1966 r. wg projektu własnego Biura Projektów Budownictwa Komunalnego. Obecnie mieszczą się w nim różne instytucje oraz firmy, min. Łódzka Agencja Rozwoju Regionalnego czy jednostki podległe Urzędowi Marszałkowskiemu w Łodzi. Kościół rzymskokatolicki pw. Podwyższenia Świętego Krzyża (pierwotnie konsekrowany w 1875 r. na kościół św. Jakuba), wybudowano na rogu ówczesnych ulic Dzikiej (ob. Sienkiewicza) i Przejazd (ob. Tuwima).

Zaprojektowany w 1860 r. przez warszawskiego architekta Franciszka Tournelle’a kościół ten był odpowiedzią na potrzeby dynamicznie rozrastającego się miasta przemysłowego jakim była Łódź w drugiej połowie XIX wieku. Kościół budowany był w latach: 1860 – 1862 oraz 1871-1880. Pojawiła się konieczność powołania drugiej parafii dla mieszkańców wyznania rzymskokatolickiego w nowej części Łodzi. Rok po powstaniu koncepcji architektonicznej przystąpiono do jego budowy. Jednak „kryzys bawełniany”, Powstanie Styczniowe i zesłanie proboszcza łódzkiego ks. Wojciecha Jakubowskiego w głąb carskiej Rosji wstrzymały prace. Wznowione zostały one w roku 1871 r., by w 1876 r. Nowy kościół został oddany do użytku wiernym, choć ostateczne prace zostały ukończone dopiero w 1888 r. Dnia 25 stycznia 1885 r. abp Wincenty Chościak-Popiel erygował parafię pw. Podwyższenia Świętego Krzyża. Jak w przypadku innych świątyń w Łodzi powstających w tym okresie znaczny udział w jej finansowaniu mieli najzamożniejsi miejscowi fabrykanci. Karol Scheibler ufundował mi.in. w kaplicy św. Anny ołtarz, organy i ambonę. Edward Herbst ufundował ołtarz boczny z obrazem św. Justyna.