Zdjęcie to, pokazuje komórki przeznaczone do napełnienia zmielonymi próbkami podłoża i skał marsjańskich, które poddawane będą wibracjom przez urządzenie Chemia i Mineralogia (Chemin), jedno z instrumentów łazika Curiosity NASA. Gdy łazik dostarczy próbki do urządzenia Chemin, przesypywane one będą do jednego z zespołów komórek. (W urządzeniu Chemin jest 16 par podwójnych zespołów komórkowych.) Pary komórek działają jak kamertony, wibrując około 2.000 razy na sekundę wzbudzane przez piezoelektryczne urządzenie umieszczone między dwoma ramionami kamertonu. Gdy pary komórek wibrują, wypełniające je cząstki zachowują się jak ciecz. Drgania te pozwalają generatorowi promieniowania rentgenowskiego trafić swoimi promieniami z losowych kierunków wszystkie ziarna. Ta innowacyjna technologia została wydzielona do użytku komercyjnego w zminiaturyzowanych rentgenowskich instrumentach dyfrakcyjnych . System wibracji proszku umożliwia analizowanie źle przygotowanych, lub właśnie otrzymanych próbek do analizy, bez wstępnego przygotowania. Jest to użyteczne w przypadku, gdy przygotowanie próbki jest niemożliwe, (np. na Marsie) lub gdy delikatne materiały (takie jak produkty farmaceutyczne) zostały zniszczone, lub zmienione przez intensywne szlifowanie. Wdrożenie systemu wibracji proszku było kluczowym krokiem umożliwiającym funkcjonowanie małym rentgenowskim instrumentom dyfrakcyjnym, ponieważ wiele elementów ruchomych, w konwencjonalnych instrumentach rentgenowskich dyfrakcyjnych, można było wyeliminować

Image credit: NASA/Ames/JPL-Caltech