Nederlands: Slang geleek, en d'Eeuwigheid volgens d'afbeelding der aloude Egiptenaren vertoonde. Deze papiere Slang natuurlyk gekoleurd en met zyn streepen beschildert, hadden zy van binnen met klapbusschen opgevult, die zy te gelyk door een snoer met buskruit bestreken aanstaken, naar dat zy hem in het midden van die Slangcirkel gesteld hadden: en wyl hy zoo onverschrokt en welgemoet, zonder daar van daan te vlugten, de slagen en vlam van 't buskruid uitstond, doopten zy hem Welgemoet. Als nader blykt uit dit volgende Vaers, by d'inhuldiging met algemeen toestemmen, uitgesproken:

Welkom, welkom, Konstgenoot:

Nieulings in 't berugte Romen

Dat de Konst kweekt in zyn schoot

Uit uw Vaderland gekomen;

En ten eerste u aan de Bent

Aangeeft (welker roem zal steig'ren

Onbezwalkt tot 's Waerelds ent.)

't Konstgenootschap wil niet weyg'ren,

U t' ontfangen in der min.

Wil de Konst dan helpen bouwen,

Tot germeenen roem, en in

Onze Bend uw rustig houwen.

Gy hebt Welgemoed de pligt

Van het Bentregt zonder vreeze

Doorgestaan: uit uw gezigt

Was in 't minste niet te lezen

Dat naar eenig schrikken leek.

Daar uw groots gemoed uit bleek.

Dus van yder een geprezen,

En als Broeder thans begroet,

Met uw Bentnaam, die zal wezen

En ook blyven, Welgemoet.