Српски / srpski: Srpski naziv

bela roda

Opis vrste

D.t. 95–110 cm. Areal vrste obuhvata centralnu i južnu Evropu, Malu Aziju, Bliski Istok, deo centralne Azije i deo severne Afrike. Zimu provodi u podsaharskoj Africi i Indiji. Poznata je po gnežđenju u ljudskim naseljima (na zgradama, električnim stubovima i sličnim objektima), dok se uglavnom hrani na vlažnim livadama, pašnjacima, stepama, močvarama, ali i na poljoprivrednim površinama. Hranu čine insekti, gmizavci, vodozemci, sitni sisari i ptice koje lovi na zemlji. Ugrožena je usled nestajanja povoljnih vlažnih i travnatih staništa, a često strada od sudara sa električnim vodovima ili tokom seobe. Evropska populacija je u blagom porastu, dok se u Srbiji gnezdi stabilna populacija od 1.200-1.300 parova (Puzović et al 2009).

Status zaštite vrste

IUCN crvena lista - Kategorija LC; Direktiva o pticama EU - Annex I; Ptice od posebnog značaja za zaštitu u Evropi: SPEC 2; Konvencija o očuvanju evropske divlje flore i faune i prirodnih staništa - Annex I;

Pravilnik o proglašenju i zaštiti strogo zaštićenih i zaštićenih divljih vrsta biljaka, životinja i gljiva: Prilog I Strogo zaštićene divlje vrste biljaka, životinja i gljiva;