Nederlands: Het Regiment Infanterie Johan Willem Friso, kortweg aangeduid als JWF, kreeg het vaandel uitgereikt op 8 oktober 1951. Het doek is in 2008 vernieuwd.

De opschriften zijn:

Tiendaagse Veldtocht 1831 Citadel van Antwerpen 1832 Java en Sumatra 1946-1949 De naamgever van het regiment, prins Johan Willem Friso (1687-1711), behoorde tot de Friese tak van het geslacht Nassau. Hij was stadhouder van Friesland en Groningen. In zijn korte leven speelde hij een opmerkelijke rol als troepencommandant. De naam van de prins werd in 1950 aan het regiment verbonden, omdat het de traditie ging voortzetten van 2 infanterie-eenheden die hun thuisbasis in de noordelijke provincies hadden.

Het regiment is gekoppeld aan 44 Pantserinfanteriebataljon (44 Painfbat). Dit maakte van 1979 tot 1983 deel uit van UNIFIL, de VN-vredesmacht in Zuid-Libanon. Een compagnie zette deze deelname daarna nog 2 jaar voort.

Een nieuwe organisatiestructuur van de krijgsmacht in 1992 leidde tot het mobilisabel stellen van het bataljon. De traditie van JWF ging over naar 43 Pantserinfanteriebataljon, dat 2 jaar later uit de organisatie verdween. Het regiment hield op te bestaan. Door de herschikking van de gevechtskracht werd 44 Painfbat in 1999 weer paraat gesteld en keerde JWF terug, net als het vaandel. Op dit moment zijn behalve 44 Painfbat ook de Staf- en stafcompagnie 43 Gemechaniseerde Brigade en de Koninklijke Militaire Kapel Johan Willem Friso aan het regiment gekoppeld.

Het oudste stamonderdeel van JWF werd opgericht in 1577. Daardoor geldt het als het oudste infanterieregiment van het Nederlandse leger.

Literatuur: Thijs Brocades Zaalberg, Het Regiment Infanterie Johan Willem Friso (Den Haag 2011).